Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi, Jóhannes Guðnason, lést á hjúkrunarheimilinu Mörk föstudaginn 25. ágúst 2023. 

Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju þriðjudaginn 5. september 2023 kl. 13.00. 

Að athöfn lokinni verður boðið upp á veitingar í Safnaðarheimili Breiðholtskirkju. 


Jóhannes Guðnason, eða Jói eins og hann var alltaf kallaður, fæddist í Reykjavík 6. nóvember 1925. Hann lést í Reykjavík 25. ágúst 2023.

Foreldrar hans voru 
 - Guðni Jóhannesson, f. 20. mars 1893, d. 12. nóv. 1984 
 - Lovísa Svava Jónsdóttir, f. 18. okt. 1896, d. 1. jan. 1933  

Börn þeirra voru 
 - Þóra Sigríður Guðnadóttir f. 14. júlí 1922 - d. 2. maí 1990, 
 - Steinunn Guðrún Guðnadóttir, f. 19. sept. 1924, d. 30. jan. 1984
 - Jóhannes
 - Kristrún „Dúna“ Guðnadóttir, f. 10. feb. 1927, d.  4. apr. 2009
 - Markúsína „Sína“ Guðnadóttir, f. 18. júl. 1928, d. 28. mar. 2003
 - Svavar Guðni Guðnason, f. 25. ágú. 1930 - d. 30. des. 2011
 - Lovísa Svava Guðnadóttir, f. 31. des. 1932, d. 7. jún. 1935.

Önnur börn Guðna 
 - Jóhannes Páll Guðnason, f. 30. okt. 1916 - d. 10. apríl 1917
   (móðir Gestína 

Kristjánsdóttir .f. 26. júlí 1884 - d. 24. maí 1951)
 - Svava Vilhelmína Guðnadóttir, f. 18. júlí 1948 
   (móðir Jóna Guðbjörg Tómasdóttir f. 14. ágúst 1904 - d. 17. ágúst 1995)

1. janúar 1933 missti Jói móður sína af barnsförum, og var 7 ára að aldri sendur í fóstur að Botni í Mjóafirði, hjá móðursystur sinni, Bergþóru Jónsdóttur, f. 7. feb. 1900, d.  11. des. 1985 og Sigurði Jónassyni, f,  14. jún. 1886, d.  9. jan. 1963. Þau Sigurður og Bergþóra eignuðust eina dóttur Friðgerði, f. 21. ágúst 1924, d. 27. okt. 2011 sem giftist Kristmundi Gíslasyni bifreiðastjóra. Auk þess ólu Sigurður og Bergþóra  að miklu leyti upp 4 fósturbörn, Jóa; Kristinn Jónsson, Guðfinnu Bjarnadóttur og Halldór Kristjánsson.

Árið 1945 fluttust Sigurður og Bergþóra frá Botni í Svansvík í Ísafjarðardjúpi, þar sem Sigurður var fæddur. Vorið 1961 tók Jói við búinu af Sigurði sem orðinn var 75 ára og heilsuveill. Snemma árs 1963 féll Sigurður frá, og Jói og Bergþóra sinntu búinu fram á vor. Um vorið flutti Bergþóra á brott, og Jói fékk til sín kaupakonu, Magndísi „Dísu“ Grímsdóttur, f. 9. maí 1944, d.  12. nóv. 2013. Þau felldu hugi saman og giftust 14. nóvember 1966. 

 - Svava, f. 5. október 1964. Hennar börn eru: 
     - Andri Ómar 
     - Aldís Lóa 

 - Harpa Kristín, f. 20. apríl 1966, gift Víði Sigurðssyni. Þeirra börn eru:
     - Ísar Jóhannes
     - fyrir á Víðir Elínu Björgheiði og Guðrúnu Svövu

Sigurður Þór, f. 26. október 1971, giftur Ance Lauksteina 
     - Sandra
     - Telma 
     - Albert

Eins og Sigurður og Bergþóra voru Jói og Dísa dugleg að taka börn í sveit. Einhver þeirra hafa haldið sambandi alla tíð síðan. 

Í janúar 1968 lenti Jói í slysi og þurfti í kjölfarið að bregða búi. Þá um vorið fluttu þau Dísa til Reykjavíkur, svo Jói ætti greiðari aðgang að læknum og þjónustu, en auk þess átti Svava að byrja í Heyrnleysingjaskólanum um haustið. Hann hóf svo störf hjá Olís og vann þar til 1995 - hætti loks þegar hann varð sjötugur. 

Jói og Dísa bjuggu í Árbæ til ársins 1999, er þau fluttu í Krummahóla í Breiðholti til að vera nálægt Svövu, sem var í vaktavinnu og þurfti aðstoð með Andra, son sinn. Andri og síðar Aldís Lóa voru mikið hjá ömmu sinni og afa. 

12. nóvember 2013 féll Dísa óvænt frá og Jói hafði í upphafi litla trú á því að hann myndi pluma sig einn, en afréð þó að reyna að klára veturinn. Einn vetur varð að fleirum, og þó það hafi vissulega ekki alltaf verið auðvelt plumaði hann sig betur en hann átti von á. Árið 2013 fékk hann kransæðastíflu og hélt að nú yrði hann rúmliggjandi það sem eftir væri. En hann hresstist og náði aftur upp kröftum með því að fara út í göngutúr á hverjum degi. Þegar hált var úti tók hann lyftuna niður á jarðhæð og tók stigann aftur upp á fimmtu hæð. Sumarið 2019 fékk hann gallsteina, en var orðinn mjög illa bólginn þegar það uppgötvaðist og var rúmliggjandi í nokkra mánuði. Aftur var hann sannfærður um að komast ekki aftur á fætur, en það tókst með ákveðni og þrautseigju. 

Jói hafði ætíð sterkar taugar vestur í  Djúp og þau fóru í Svansvík og á Ísafjörð á hverju sumri. Fátt veitti honum jafn mikla gleði og að koma á æskuslóðirnar, það lifnaði ævinlega yfir honum að hitta gamla vini og rifja upp liðna tíma. Þeir sem hittu hann þar notuðu gjarnan tækifærið til að rekja úr honum garnirnar - hann var stálminnugur fram á það síðasta. Hann hélt uppteknum hætti eftir að Dísa féll frá, og sá Svava dóttir hans um að fara með hann vestur á hverju sumri. Síðustu tíu sumur kvaddi hann með því að þetta væri nú líklega síðasta skiptið sem hann kæmist, en það var fyrst nú í sumar að hann komst ekki. 

Sumarið 2022, nýkominn úr ferðalagi í Djúpið setti alvarleg sýking í stúfnum strik í reikninginn. Hann endaði á sjúkrahúsi og átti í kjölfarið erfitt með gang og kom ekki heim aftur nema í stutta en ánægjulega heimsókn. 

Í janúar 2023 fékk hann tvöfalda sýkingu í lungun og í kjölfarið kransæðastíflu og var vart hugað líf, en hann braggaðist, komst inn á hjúkrunarheimilið Mörk og átti þar áhyggjulaust og gott hálft ár. Hann tók þátt í sumarhátíð Markar 24. ágúst, en 25. ágúst varð Jói bráðkvaddur skömmu eftir morgunmat, hálfnaður með Moggann. Læknirinn á Mörk hafði á orði að hvað væri gaman að kynnast fólki sem hefði upplifað mikið mótlæti en ætti ekki til biturð. 

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Jóhannes Guðnason

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Ertu með minningargrein?