Hjartans þakkir fyrir auðsýndan hlýhug og vináttu við lát móður minnar og öll þau blóm sem bárust. Einnig þökkum við starfsfólki Höfða, Akranesi fyrir frábæra umönnun.

Fæddist 7. febrúar 1930 í Ólafsvík. Hún lést 2. nóvember 2021 á Hjúkrunar- og dvalarheimilinu Höfða, Akranesi eftir langvinn veikindi og lögblind.

Foreldrar hennar voru heiðurs hjónin, Ívar Mövel Þórðarson frá Ólafsvík, faðir, afi, sjómaður og síðar bóndi í Arney á Breiðafirði, f. 4.1. 1904, d. 5.5. 1983, og kona hans Sigrún Hólmfríður Guðbjörnsdóttir frá Sveinsstöðum í Neshreppi á Snæfellsnesi, útlærð saumakona, húsmóðir, amma og eyjabóndi, f. 4.2. 1900, d. 3.3. 1999. Helga var næst elst sjö systkina. Drengur lést ungur.

Elst var 1.Björg, (látin), maki Valgarður Kristjánsson (látinn), þau ólu 5 börn. 2. Örlygur, (látinn), maki Bryndís Þorvaldsdóttir, þau ólu 3 börn. 3. Brynjar (látinn), maki Halldóra Karvelsdóttir, (látinn), þau ólu 5 börn. 4. Leifur, maki Jónína Sigríður Þorgeirsdóttir, (látin), þau ólu og fóstruðu ungan svein til fullorðins ára. 5. Svala, (látin), maki Sigurður Ástvaldur Hannesson (látinn), þau ólu 4 börn. 6. Drengur, Dúi lést ungabarn.

Helga giftist ekki, hún eignaðist eina dóttur, Berglindi Hrönn Hallgrímsdóttur, þroskaþjálfa og seinna fulltrúa hjá stjórnaráðinu. Berglind er gift Gunnari Vagn Gunnarssyni, tannsmíðameistara, síðar kennara í verknámi við tannlæknadeild, Háskóla Íslands. Þau eiga tvö börn; Maríu Helgu Gunnarsdóttur, kennara í Salaskóla, gift Birni Inga Victorssyni, endurskoðanda og forstjóra Steipistöðvarinnar. Þau eiga þrjú börn, Victor Vagn, háskólanema, Orra Fannar, háskólanema og Hólmfríði Hrönn, grunnskólanema.

Helga bjó á Akranesi í fimm ár eftir fæðingu dóttir sinnar 1953 og starfaði í skóverslun Ella og versluninni Staðarfelli. Þaðan lá leiðin í Kópavog einn vetur þar sem hún sá um heimili hjóna með tvö börn. Dóttir Helgu gekk í Kársnesskóla þann vetur. Helgu bauðst síðan að starfa sem matráðskona á héraðskólanum Reykjum í Hrútafirði tvo skólavetur, árin 1963 til 1965. Helga réði sig síðan sem matráðskona á Leirárskóla í Leirársveit, Borgarfirði þrjá skólavetur frá 1965 til 1968. Árið 1969 fluttust þær mæðgur til Reykjavíkur. Helgu bauðst námsstarf á Landspítalanum, röntgendeild sem sjúkrahúsljósmyndari undir leiðsögn Hrefnu Nielsen yfirsjúkrahússljósmyndara, menntuð í Bretlandi. Ljósmyndun var eitt af mörgum áhugamálum Helgu. Hún nam og starfaði á Landspítalanum í 32 ár. Árið 2000, þegar Helga náði sjötugs aldri, urðu kaflaskil í lífi hennar, hún lét af störfum og fór á eftirlaun. Tók þá við fjörugt eldriborgara starf í Grafarvogi og tók hún þátt í öllu sem þar var í boð bæði golf, keilu, spilakvöld og ferðalög. Helga var alltaf félgaslind.

Helga Ívarsdóttir, fædd 7. febrúar 1930 látin 2. nóvember 2021 á Hjúkrunarheimilinu Höfða, Akranesi.

Ég flyt þér móðir þakkir þúsundfaldar, og þjóðin öll má heyra kvæðið mitt. 

Er Íslands mestu mæður verða taldar, þá mun það hljóma fagurt nafnið þitt. 

Blessuð sé öll þín barátta og vinna. 

Blessað sé hús þitt, garður feðra minna, sem geymir lengi gömul spor. 

Haf hjartans þakkir, blessun barna þinna, – og bráðum kemur eilíft vor. 

Þegar raunir þjaka mig þróttur andans dvínar þegar ég á aðeins þig ein með sorgir mínar. 

Gef mér kærleik, gef mér trú, gef mér skilning hér og nú. 

Ljúfi drottinn lýstu mér, svo lífsins veg ég finni. 

Láttu ætíð ljós frá þér ljóma í sálu minni. 

Elsku mamma þakka þér fyrir að gefa mér líf, 

þar sem ég fæ tækifæri til að þroska sálu mína.

Megi góður guð umvefja þig á leið þinni til ljóssins.

•	Þegar ég minnist tengdamóður minnar Helgu, þá er mér efst í hug virðing í hennar garð. Virðing fyrir dugnaði hennar og sjálfstæði. Virðing fyrir því að gefast aldrei upp þó móti blési. Þegar Helga átti von á barni sínu árið 1953 bjó hún í Reykjavík, þá voru aðrir tímar en í dag, ekki margt í boði fyrir einstæðar mæður, hvorki í styrkjum, bótum eða virðingu fólks úti í þjóðfélaginu gagnvart einstæðum mæðrum, þær voru litnar hornauga, meðlagsgreiðslur voru aumar ef þær þá komu. Systir Helgu, Björg og mágur, Valgarður, buðu hana velkomna á heimili sitt á Akranesi en þangað höfðu þau nýlega flutt þar sem Valgarði bauðst starf sem lögfræðingur. Þau áttu þá  tvö ung börn, seinna urðu börn þeirra fimm. Helga var þeim hjónum afar þakklát fyrir hlýlhug þeirra í hennar garð og dvaldi hjá þeim hjónum fyrstu fimm ár í lífi dóttur hennar. Helga var heppin varðandi vinnu á Akranesi, hún starfaði fulla vinnu í skóverslun Ella og versluninni Staðarfelli, einnig tók hún þátt í síldarævintýrinu á Siglufirði í nokkra mánuði til að auka tekjurnar. Hún var svo heppin að hafa vinnu og getað lagt laun sín til heimilis systur sinnar og más í þau ár sem hún dvaldi hjá þeim. Linda dóttir Helgu naut öryggis og ástar frá Björgu og Valgarði á þessum fyrstu mótunar árum hennar. Eftir fimm ára dvöl hjá systur sinni, flutti Helga í leiguhúsnæði á Akranesi með Svölu systur sinni og Örlygi bróður sínum næstu þrjú ár. Björg og Valgarður fluttu til Reykjavíkur.

•	Það varð hefð, um hver jól að Helga og dóttir hennar dvöldu hjá Björgu og Valgarði og börnum þeirra næstu 20 árin. Ekkert var til sparað til að halda sem gleðilegustu jól. Helga hlakkaði alltaf til að geta létt undir í jólamánuðnum. Þær systur saumuðu úr fallegum efnum jólafötin á börnin, keyptir voru nýir skór, sokkar, hárborðar og jólagjafir. Bakaðar voru smákökur, tertur, skorin út laufabrauð. Búnar til sviðasultur, kæfur og allskyns góðgæti. Lyktin frá eplakassanum freistaði og nammið var geymt á góðum stað. Heiðarlegri konu en hana tengdamóður mína í fjármálum hef ég ekki kynnst á minni lífsgöngu. Allt stóð eins og stafur á bók hjá. Hún var stórtæk í gjöfum og ef hún þurfti að búa eða dvelja hjá einhverjum í lengri eða skemmri tíma, var vel greitt fyrir þá hjálp, þannig var Helga. 

•	Árin 1963-1965 starfaði Helga sem matráðskona á Reykjarskóla í Hrútafirði, síðan starfaði hún sem matráðskona á Leirárskóla í Leirársveit, Borgarfirði frá 1965-1968. Á sumrin vann hún á Hótel Eddu hótelum og í eldhúsi Hvalstöðvarinnar í Hvalfirði. Dóttir hennar dvaldi öll sumur til 10 ára aldurs í Stykkishólmi og Arney á Breiðafirði, hjá afa sínum og ömmu þeim Sigrúnu og Ívari. Seinna var hún tvö sumur barnfóstra hjá Svölu systur Helgu á Akranesi. Á þessum árum lærði konan mín, Linda þá dýrmætu lexíu að bjarga sér sjálf og vera sjálfstæð.

•	Helga var alltaf heppin að eiga trygga og góða vini.  Árið 1969 þegar hún flutti til Reykjavíkur, bauðst henni nám og starf á Landspítalanum sem aðstoðar sjúkrahúsljósmyndari, en ljósmyndun var eitt af hennar mörgu áhugamálum. Það eru ekki margir sem fá að starfa við áhugamál sín alla daga og hlakka til að fara í vinnuna, en þannig var lífið hjá Helgu. Hún naut starfsins og vinnufélaganna. Alltaf var hægt að læra meira og bæta við sig og var Hrefna Níelsdóttir, yfirsjúkrahúsljósmyndari, ekki bara traust vinkona í gegnum lífið, heldur dugleg að kenna og leiðbeina. Einnig voru þær duglegar að fá stjórn spítalans til að festa kaup á bestu mynda- og framköllunartækjum á þeim tíma. Helga starfaði á Landspítalanum í 31 ár eða til ársins 2000, þegar hún varð sjötug en þá yfirgaf hún vinnumarkaðinn og hóf töku lífeyris. Á meðan hún vann á Landspítalanum var hún í stjórn BSRB og sinnti mörgum trúnaðarstörfum, bæði launabaráttu starfsstúlkna og sjúkraliða á sjúkrahúsinu. Hún tók virkan þátt í að koma upp orlofshúsum í Munaðarnesi í Borgarfirði fyrir félagsmenn BSRB. Ófáar helgar var Helga upptekin við að mála og ditta að húsunum með félögum sínum hjá BSRB. Helga var mikið náttúrubarn og ferðaðist töluvert með Ferðafélagi Íslands.

•	Helga festi kaup á sinni fyrstu íbúð í Reykjavík árið 1985, þá búin að vera á leigumarkaðnum í mörg ár. Árið 2007 keypti hún nýja og glæsilega íbúð á Akranesi og flutti þangað. Systir hennar, Svala og bróðir hennar Leifur og kona hans, bjuggu á Akranesi. Aftur var heppnin með Helgu árið 2015, en þá fékk hún loksins pláss á Höfða, hjúkrunarheimili fyrir aldraða. Helga varð lögblind og hjartveik fljótlega eftir að hún hætti að vinna rúmlega sjötug. Helga fann fyrir öryggi og hlýju þegar hún kom á Höfða og undi hag sínum vel. Þar fékk hún félagsskap og mjög góða aðhlynningu, og var það mikið gæfuspor fyrir hana og fjölskyldu hennar. Við aðstandednur viljum nota tækifærið hér og þakka fyrir alla þá góðu þjónustu sem Helga hlaut á Höfða Akranesi.

Ég vil þakka Helgu fyrir viðmót hennar í minn garð, síðhærðan hippalegan slána og að hún hafi treyst mér fyrir

Megir minning þín lifa. Þinn tengdasonur, Gunnar Vagn

[DEFAULT]

Minningargrein Maríu Helgu, dótturdóttur

Í dag fylgdum við ömmu Helgu síðasta spölinn. Áttum yndislega stund í Grafarvogskirkju með ástvinum, umlukin fallegri tónlist og notalegu andrúmslofti.

Minningargrein Helga Ívarsdóttir 07.02.1930

Fæddist 7. febrúar 1930 í Ólafsvík. Hún lést 2. nóvember 2021 á Hjúkrunar- og dvalarheimilinu Höfða, Akranesi eftir langvinn veikindi.

Elst var Björg, (látin), maki Valgarður Kristjánsson (látinn), þau ólu 5 börn. Örlygur, (látinn), maki Bryndís Þorvaldsdóttir, þau ólu 3 börn. Brynjar (látinn), maki Halldóra Karvelsdóttir, (látinn), þau ólu 5 börn. Leifur, maki Jónína Sigríður Þorgeirsdóttir, (látin), þau ólu og fóstruðu ungan svein til fullorðins ára. Svala, (látin), maki Sigurður Ástvaldur Hannesson (látinn), þau ólu 4 börn. 

Helga giftist ekki, hún eignaðist eina dóttur, Berglindi Hrönn Hallgrímsdóttur, þroskaþjálfa og seinna fulltrúa hjá stjórnaráðinu. Berglind er gift Gunnari Vagn Gunnarssyni, tannsmíðameistara, síðar kennara í verknámi við tannlæknadeild, Háskóla Íslands. Þau eiga tvö börn; Maríu Helgu Gunnarsdóttur, kennara í Salaskóla, gifta Birni Inga Victorssyni, endurskoðanda og forstjóra Steipistöðvarinnar. Þau eiga þrjú börn, Victor Vagn, háskólanema, Orra Fannar, háskólanema og Hólmfríði Hrönn, grunnskólanema.

Þegar ég minnist tengdamóður minnar Helgu, þá er mér efst í hug virðing í hennar garð. Virðing fyrir dugnaði hennar og sjálfstæði. Virðing fyrir því að gefast aldrei upp þó móti blési. Þegar Helga átti von á barni sínu árið 1953 bjó hún í Reykjavík, þá voru aðrir tímar en í dag, ekki margt í boði fyrir einstæðar mæður, hvorki í styrkjum, bótum eða virðingu fólks úti í þjóðfélaginu gagnvart einstæðum mæðrum, þær voru litnar hornauga, meðlagsgreiðslur voru aumar ef þær þá komu. Systir Helgu, Björg og mágur, Valgarður, buðu hana velkomna á heimili sitt á Akranesi en þangað höfðu þau nýlega flutt þar sem Valgarði bauðst starf sem lögfræðingur. Þau áttu þá  tvö ung börn, seinna urðu börn þeirra fimm. Helga var þeim hjónum afar þakklát fyrir hlýlhug þeirra í hennar garð og dvaldi hjá þeim hjónum fyrstu fimm ár í lífi dóttur hennar. Helga var heppin varðandi vinnu á Akranesi, hún starfaði fulla vinnu í skóverslun Ella og versluninni Staðarfelli, einnig tók hún þátt í síldarævintýrinu á Siglufirði í nokkra mánuði til að auka tekjurnar. Hún var svo heppin að hafa vinnu og getað lagt laun sín til heimilis systur sinnar og más í þau ár sem hún dvaldi hjá þeim. Linda dóttir Helgu naut öryggis og ástar frá Björgu og Valgarði á þessum fyrstu mótunar árum hennar. Eftir fimm ára dvöl hjá systur sinni, flutti Helga í leiguhúsnæði á Akranesi með Svölu systur sinni og Örlygi bróður sínum næstu þrjú ár. Björg og Valgarður fluttu til Reykjavíkur.

Það varð hefð, um hver jól að Helga og dóttir hennar dvöldu hjá Björgu og Valgarði og börnum þeirra næstu 20 árin. Ekkert var til sparað til að halda sem gleðilegustu jól. Helga hlakkaði alltaf til að geta létt undir í jólamánuðnum. Þær systur saumuðu úr fallegum efnum jólafötin á börnin, keyptir voru nýir skór, sokkar, hárborðar og jólagjafir. Bakaðar voru smákökur, tertur, skorin út laufabrauð. Búnar til sviðasultur, kæfur og allskyns góðgæti. Lyktin frá eplakassanum freistaði og nammið var geymt á góðum stað.Heiðarlegri konu en hana tengdamóður mína í fjármálum hef ég ekki kynnst á minni lífsgöngu. Allt stóð eins og stafur á bók hjá. Hún var stórtæk í gjöfum og ef hún þurfti að búa eða dvelja hjá einhverjum í lengri eða skemmri tíma, var vel greitt fyrir þá hjálp, þannig var Helga. 

Árin 1963-1965 starfaði Helga sem matráðskona á Reykjarskóla í Hrútafirði, síðan starfaði hún sem matráðskona á Leirárskóla í Leirársveit, Borgarfirði frá 1965-1968. Á sumrin vann hún á Hótel Eddu hótelum og í eldhúsi Hvalstöðvarinnar í Hvalfirði. Dóttir hennar dvaldi öll sumur til 10 ára aldurs í Stykkishólmi og Arney á Breiðafirði, hjá afa sínum og ömmu þeim Sigrúnu og Ívari. Seinna var hún tvö sumur barnfóstra hjá Svölu systur Helgu á Akranesi. Á þessum árum lærði konan mín, Linda þá dýrmætu lexíu að bjarga sér sjálf og vera sjálfstæð.

Helga var alltaf heppin að eiga trygga og góða vini.  Árið 1969 þegar hún flutti til Reykjavíkur, bauðst henni nám og starf á Landspítalanum sem aðstoðar sjúkrahúsljósmyndari, en ljósmyndun var eitt af hennar mörgu áhugamálum. Það eru ekki margir sem fá að starfa við áhugamál sín alla daga og hlakka til að fara í vinnuna, en þannig var lífið hjá Helgu. Hún naut starfsins og vinnufélaganna. Alltaf var hægt að læra meira og bæta við sig og var Hrefna Níelsdóttir, yfirsjúkrahúsljósmyndari, ekki bara traust vinkona í gegnum lífið, heldur dugleg að kenna og leiðbeina. Einnig voru þær duglegar að fá stjórn spítalans til að festa kaup á bestu mynda- og framköllunartækjum á þeim tíma. Helga starfaði á Landspítalanum í 31 ár eða til ársins 2000, þegar hún varð sjötug en þá yfirgaf hún vinnumarkaðinn og hóf töku lífeyris. Á meðan hún vann á Landspítalanum var hún í stjórn BSRB og sinnti mörgum trúnaðarstörfum, bæði launabaráttu starfsstúlkna og sjúkraliða á sjúkrahúsinu. Hún tók virkan þátt í að koma upp orlofshúsum í Munaðarnesi í Borgarfirði fyrir félagsmenn BSRB. Ófáar helgar var Helga upptekin við að mála og ditta að húsunum með félögum sínum hjá BSRB. Helga var mikið náttúrubarn og ferðaðist töluvert með Ferðafélagi Íslands.

Helga festi kaup á sinni fyrstu íbúð í Reykjavík árið 1985, þá búin að vera á leigumarkaðnum í mörg ár. Árið 2007 keypti hún nýja og glæsilega íbúð á Akranesi og flutti þangað. Systir hennar, Svala og bróðir hennar Leifur og kona hans, bjuggu á Akranesi. Aftur var heppnin með Helgu árið 2015, en þá fékk hún loksins pláss á Höfða, hjúkrunarheimili fyrir aldraða. Helga varð lögblind og hjartveik fljótlega eftir að hún hætti að vinna rúmlega sjötug. Helga fann fyrir öryggi og hlýju þegar hún kom á Höfða og undi hag sínum vel. Þar fékk hún félagsskap og mjög góða aðhlynningu, og var það mikið gæfuspor fyrir hana og fjölskyldu hennar. Við aðstandednur viljum nota tækifærið hér og þakka fyrir alla þá góðu þjónustu sem Helga hlaut á Höfða Akranesi.

Ég vil þakka Helgu fyrir viðmót hennar í minn garð, síðhærðan hippalegan slána og að hún hafi treyst mér fyrir einka dóttur sinni.

Þinn tengdasonur, Gunnar Vagn Gunnarsson

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Helga Ívarsdóttir

Útför

Þakkir

Minningargrein Maríu Helgu, dótturdóttur

Minningargrein Helga Ívarsdóttir 07.02.1930