Ástkær bróðir okkar,frændi og góður vinur Hafsteinn Ingi Gunnarsson lést á hjúkrunarheimilinu Mörk þann 21 mars síðastliðinn. 

Hafsteinn Ingi Gunnarsson fæddist í Hafnarfirði 06. desember 1955.  Foreldrar hans voru Guðríður Jónsdóttir f: 23.07.33 d: 02.07.23 og Gunnar H. Þórðarsson f:04.06.1917 d: 09.07.1990. Systkini hans voru alls 9 en 6 þeirra eru enn á lífi. Hafsteinn ólst upp í Blikalóni í Hafnarfirði sem var hús við vesturmörk Garðahrepps en í dag er það eina sem eftir stendur, afar gróðursæll reitur með háum trjám og lággróðri sem faðir Hafsteins hlúði vel að á meðan hann lifði.  Blikalón var síðan rifið ásamt flestum öðrum  húsum á svæðinu s.s. Dalbæ, Hvarf, Hlóll, Hraunhvammur og fleiri bæir.  Leiðin í skólann, Lækjarskóla við tjörnina, var löng og á stundum strembin í vondum veðrum fyrir lítinn dreng, en hann þekkti ekki annað og var duglegur að sækja skólann.  Hitt er svo annað mál að það var gott að eiga afa og ömmu inni í Hafnarfirði þau hjónin Dagbjörtu Brynjólfsdóttur og Jón Steingrímsson, sem ávallt tóku vel á móti öllum sínum barnabörnum og sáu til þess að enginn færi svangur út frá því heimili.  Ævi Hafsteins var þyrnum stáð og átti hann marga erfiða daga eftir að hann fór að heiman.  Um tíma var gatan eina athvarf hans, þó var hann aldrei í neinni óreglu nema að hann reykti sígarettur sem urðu hækja hans í gegnum lífið sem að lokum dróg hann til dauða með lungnaþembu og lungnabólgu.  Hafsteinn komst undir verndarvæng íslenska heilbrigðiskerfisins eftir nokkra baráttu og átti heimili á sambýlum áður en hann endaði á Hjúkrunarheimilinu Mörk þar sem hann lést.

[DEFAULT]

Bróðir minn fæddist  í jólamánuðinum árið 1955  og var kær sonur foreldra sinna þeirra Guðríðar Jónsdóttur 23.07.33 d: 02.07.23

og  Gunnars H. Þórðarssonar  f:04.06.1917 d: 09.07.1990.  Foreldrar hans höfðu þá þegar flutt heimili sitt að Blikalóni við vesturmörk Garðahrepps, en þó Hafnarfjarðarmegin við línuna .  Nálæg hús voru Hóll , Hvarf,Hraunhvammur,Sæból (stendur enn)  og Dalbær en Skesseyrin var farin í eyði þó húsið stæði lengi frameftir 20 öldinni .

Hafsteinn undi hag sínum vel í Blikalóni enda afar skemmtilgt svæði á þeim tíma sem við vorum að alast þar upp.  Mikið af börnum átti heima í Dalbæ sem voru aðal leikfélagar.  Sumrin voru uppáhaldstíminn og frá þeim tíma eru margar minningar við leik barnanna á svæðinu sem hittust útivið í allskonar leikjum.  Seinna stækkaði  svo hópurinn með börnum frá Ljósaklifi og Fagrahvammi og leiksvæðið einnig en þarna er um allt fallegt hraun með unduraveröld ævintýra fyrir leik barna ,þó hættur fylgdu einnig. 

Oft ultum við Hafsteinn á hausinn og mamma þurfti að láta klemma sárið eða sauma en annars gekk okkur tveimur ágætlega að ferðast um hraunið sama hvort birtan var góð eða nánast engin. Við minntum hvorn annan stundum á tjaldferðalag sem við fórum í uppí Kaldársel og tjölduðum sunnanvert Við vatnsbólið undir hlíð sem þar er.  Þarna vorum við í einhverjar 2 – 3 nætur og klifruðum mikið í Helgarfelli. 

Við vorum í rauninni heppnir að stórslasa okkur ekki eða jafnvel þaðan af verra í eitt sinn þegar við ösnuðumst til að fara upp fyrir miðju fjallinu beint af augum .  Lentum í sjálfheldu en gátum alls ekki farið niður því Það var vís leið til að hrapa.  Hafsteinn fór á undan og ég elti stóra bróðir.  Minnistætt er mér þegar ég var við Það að detta og greip í löppina á Hafsteini til að bjarga mér, en til allrar Guðslukku þá hafði hann tak á berginu og  gat haldið okkur báðum.  Tilfinningin að geta aftur staðið í lappirnar með fast undir fótum var ja ,GÓÐ !

Annað atvik úr æsku okkar er þegar mömmu tókst að öngla saman barnabótum í nokkurn tíma og gat keypt handa okkur reiðhjól.  Nú gátum við hjólað í Lækjarskóla í stað þess að labba alltaf og vá hvað það var flott. Við vorum oft sendir í búð frá Blikalóni og þá var stundum þungt að bera fyrir granna handleggi en við burðinn komu vöðvar sem hafa gagnast vel.  Ég man eftir því að eina verslunarferðina eftir mjólk notaði ég skíðasleða sem létti af mér byrgðinni..  Þóttist sniðugur þar…

Hafsteinn var alla tíð afar ljúfur og góður drengur sem engum vildi annað en gott eitt.  Hann átti stundum undir högg að sækja en það breytti aldrei innræti hans þó mótbyrinn væri á köflum afar mikill og næstum óbærilegur.

Hafsteinn var mikill mömmudrengur og sótti mikið í f´élagsskap hennar alla tíð.  Mamma dó í fyrra  og ljóst er að hann saknaði hennar mikið, en forðaðist að beina huga sínum til hennar vegna eigin tilfynninga.

Nú er fjórða barn foreldra okkar farið í faðm þeirra og til kærleiksheima Krists  þar sem við munum á endanum öll hittast ef Guð lofar.

Blessuð sé minning elskulegs bróður .

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Hafsteinn I. Gunnarsson

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Elsku bróðir.