Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma lést á hjúkrunarheimilinu Nesvöllum, Hrafnistu í Reykjanesbæ

Astrid Alice Lid fæddist í Vestre Vikebygd 3. janúar 1938. Foreldrar hennar voru Agnes Amanda Asphaug (1914-1976 ) og Alf Lid (1911-1977). Alice ólst upp í Oa í Førde í Hordeland. Oa er sveit inn með Ålfjord sem er 27 km langur fjörður í Noregi og tilheyrir Sveio Kommune í Vestland. Systkyni Alice voru Grete Malene Molvær (1940-1994) og Odmund Lid (1943). Odmund tók við æskuheimilinu í Oa við fráfall foreldrana og hefur því fjölskyldan getað sótt þangað í gegnum árin og eru margar góðar minningar frá Oa og Oavika (naustið). 

Alice þurfti ung að sækja skóla frá heimilinu. Hún sótti barnaskóla , framhaldsskóla í Vikebygd, stundaði nám við Vatles Handelsskule og fór í húsmæðraskóla við Sunnhordland folkehögskule 1952-1953 og lærði þar almennt um 

Eftir að skólaárunum lauk vann hún hin ýmsu verk en þó einkum innan þjónustugeirans. 

Á tímabilinum 10. Júní 1955 til 22. apríl 1956 vann hún hjá Hótel Solfonn, Högfjellshotell 

“de förste to månader som kjökkenpike, senere I spisesalen. Hun hadde ingen praksis I dette arbeide fra för, men kom fort inn i det, og har gode forutsetninger for serveringsarbeidet. Frk. Lid er arbeidsvillig, rask og ordenlig, og har en pen fremtreden. Vi kan gi henne vår beste anbefaling til liknenede arbeide”

Hún vann sem servergingsdame við Fagerheim Fjellstue sumarið 1956 og fékk hún góð meðmæli eftir sumarið sem hljóðaði svo 

“hun er nöyaktig, har en meget tiltalende vesen,- snill og tjenestevillig”.

Hún vann sem stuepike á Victoria hotell 18. október 1956 til 24. maí 1957. 

Þá vann hún á Hótel Astoria sem serveringsdame (21/10-31/12 1958) og síðan sem resepsjondame (1/1´58 til 30/11 ´59). Þar fékk hún bestu meðmæli 

“Fröken Lid har behagelig fremtreden, blid og vennlig mot alle. Hun er også flink å pålitelig i sit arbeid¨

Það var svo á tímabilinu 1959-1964 sem hún fór til London á vegum ráðningarskrifstofu til að vera sem AuPair hjá amerískum sendiráðsfulltrúa, Poggemeyer fjölskyldunni. Þar vann hún við að gæta tveggja ungra drengja á meðan að þau hjónin tóku þátti ýmsum opinberum viðburðum og skemmtanahaldi enda diplomatar þar í landi. Á þessum árum bjó hún inn á heimili þeira að Maitland Court, Lancaster Terrace, London. 

Eftir að árunum í London lauk var komið að því að halda heim til æskuslóðanna. Hún hafði þá frétt af ungri konu (Anne Maria Frank) frá heimabyggðinni sem var búsett á Íslandi. Hún kom til Íslands og hitti þar sinn lífsförunaut og síðan urðu árin mörg á Íslandi. Hvítserkur var eitt af því sem hana langaði alltaf að sjá enda hafði henni einu sinni borist póstkort með mynd af honum. Það liðu þó um tuttugu ár áður en hún náði að ferðast þangað og bera hann með eigin augum.  

Alice og Einar giftu sig með leyfi forseta 24. desember 1964. Giftingin var heima hjá séra Garðari Þorsteinssyni presti í Garðaprestakalli Hafnarfirði. Svaramenn voru Anne Maria Þórðarson (Frank) og Sæmundur Þórðarson.

Alice og Einar eignuðust þrjú börn. 1) Geir f. 16. september 1966. Hann er giftur Lailu Park frá Færeyjum. Saman eiga þau Hauk Örn og á hann tvær stelpur þær Yasmina og Daniella. 2) Halldór f. 27. október 1968. Hann er giftur Þuríði Ingibjörgu Elísdóttur úr Sandgerði. Saman eiga þau Ástríði Auðbjörgu og Elís Einar Klemens. 3) Þórunn Agnes f. 25. júní 1970. Hún er gift Hannesi Hjalta Gilbert úr Keflavík. Saman eiga þau Helenu Rós, Guðna Má (tvíburar) og Einar Hjalta.  

Nálægðin við sjóinn var þeim hjónum mikilvæg. Einar naut þess að búa á sínum æskuslóðum en Alice sem einnig þekkti sjóinn naut þessarar nálægðar og að fá að sjá hann. Hún sagði oft að hér sæi hún landið en í Noregi þá sæist ekki landið fyrir öllum trjánum. Veðurskilyrðin voru ekki blíð inn á Vatnsleysu en hið opna svæði og frjálsræði sveitarinnar var eitthvað sem þau hjónin kunnu að meta og áttu sameiginlegt. 

Einar stundaði sjómennsku flest sín ár og tók Alice þátt í flest öllu nema að fara á sjóinn með honum, þó svo að það hafi gerst endrum og sinnum. Þau upplifðu bæði síldarævintýrið á Seyðisfirði, hún við að salta síldina og hann var á sjó með bræðrum sínum. Heima á Vatnsleysu voru þau með lítinn bát og stunduð var Grásleppu- og rauðmagaveiði. Rauðmagi var seldur við Reykjanesbrautina og minniststætt er stórt og mikið skilti sem sett var topp á gamla Landrovernum “Rauðmagi til sölu”. 

Alice vann marga veturna við það að fella net fyrir þau sjálf sem og aðra auk þess að skera utan af netum en það gerði hún einungis fyrir sinn mann (sína útgerð). 

Blóm og hvers lags garðyrkja áttu hug hennar frá því snemma á vorin og fram á haust. Það verður seint sagt að aðstæður hafi verið auðveldar. Hún reyndi þó ýmis konar ræktun. Hefðbundið rótargrænmeti var að sjálfsögðu ræktað. Sett voru niður tré og runnar til að skapa skjól. Hugur hennar stóð þó mest til að auka litlagleðina í kringum sig og því hófst hvert vor með því að sáð var fyrir sumarblómunum. Að velja fræ, sjá þau koma upp og síðan að koma þeim fyrir svo þau fengu sem mest að njóta sín og skapa þann lystigarð sem garðurinn var svo sannarlega var á sínum bestu áru. Mikið var lagt á sig við að finna eins mörg afbrigði af fjölærum plöntum og kostur var. Þau hjónin settu upp gróðurhús í garðinum sem skapaði margar gleðistundir en þar voru blóm ræktuð og margir kaffibollar drukknir. Garðurinn fékk tvisvar sinnum viðurkenningu (1985 og 2005) fyrir fegurð sína og gott viðhald við erfiðar aðstæður. 

Hannyrðir léku í höndum hennar. Áhugi hennar var helst að sauma nógu fíngerðar myndir, helst með 1-2 þráðum af DMC garni. Eftir hana liggur fjöldinn allur af handverki. Myndir sem prýða mörg heimili bæði hér á landi og í Noregi. Oft kom fólk og bað hana um að sauma fyrir sig og þá mjög gjarnan gerði hún þau skipti að þá fengi hún það sem eftir væri s.s. garn og munstur en síðan saumaði hún gjanan aðra eins mynd fyrir sig þegar að pöntunin var klár. Þannig hefur hún saumað mjög margar myndir í tvíriti og sumar í þríriti. Hún saumaði margar myndir eftir dönsku hönnuðunum Eva Rosenstand / Clara Wæver. Svo margar að það þyrfti marga veggi ef halda ætti sýningu. Hún saumaði þrjá rokokko stóla (einn fyrir Ástríði og tvo fyrir Helenu Rós) en hún gerði líka talsvert af því að sauma munstur fyrir fólk sem það kláraði svo sjálft með að fylla út í eins og sagt er eða öfugt. 

Er dóttir hennar fékk óvænt sumarafleysingarstarf á Hrafnistu í Hafnarfirði atvikaðist það að kokkurinn spurði hvort mamman væri ekki laus til að koma og vinna líka. Þá var reyndar Valgerður, mágkona Einars einnig að vinna þar og hafði nefnt Alice við kokkinn. Úr varð að Alice og Þórunn keyrðu saman til vinnu allt sumrið og líkaði vel. Alice kunni allt og var fljótlega farin að vinna með kokkunum og aðstoða við alla matseld og skömmtun. Hennar sérverkefni var að taka að sér að gera rækjusalatið en hún koma með nokkra nýjung þar sem féll svo vel í kramið að eftir þetta var hún ein að útbúa það salat. Árin hjá Hrafnistu urðu um 10 og náði hún að eignast marga góða vini og fór í starfsmannaferðir bæði innanlands og utan. Eftirminnilegust var ferðin til Prag þar sem hún keypti sér langþráða kristalljósakrónu sem hana hafði lengi dreymt um að eignast. 

Einar lést 19. September 1999 í kjölfar aðgerðar. Hann lést á gjörgæsludeild Landspítlans sex dögum eftir að gerð var aðgerð til að laga æðagúlp sem fannst við ósæðina niður í kvið. Hann vaknaði aldrei upp frá þeirri aðgerð sem reyndist mun flóknari og erfiðari á margan máta og hann talsvert veikur fyrir. 

Þetta reyndist verða síðasti vinnudagur Alice hjá Hrafnistu en heilsu hennar hrakaði allverulega eftir fráfall Einars. 

Alice hélt áfram að búa á Vatnsleysu og sinnti sínum áhugamálum, garðinum og hannyrðunum á meðan að þrek og sjón leyfðu. Hún veiktist alvarlega 2020 og ákvað að sækjast eftir því að fá innlögn á hjúkrunarheimili. Hún náði að vera 12 daga á hjúkrunarheimilinu Nesvöllum, Hrafnistu í Reykjanesbæ áður en að hún lést 15. nóvember 2022.

Minningar um Alice munu lifa áfram, hún var ákveðin, ósérhlífin, réttsýn og umfram allt góð manneskja. Hún var ákaflega stolt af sínum uppruna en á sama tíma var hún mikill Íslendingur og vildi hvergi annars staðar búa. 

Minningarsíður

Nýleg andlát

Útfarir

Hlaðvarp

Þjónustusíða

Fræðsluefni

Astrid Alice Lid

Andlátstilkynning

Útför

Aðstandendur

Ertu með minningargrein?